مسابقه عکاسی «جاده ابریشم از دیدگاه جوانان» به عنوان یک برنامه آموزشی بصری و به منظور آشنایی با میراث فرهنگی مشترک در مسیر جاده ابریشم برگزار می‌شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، مسابقه عکاسی «جاده ابریشم از دیدگاه جوانان» به عنوان یک برنامه آموزشی بصری و به منظور آشنایی با میراث فرهنگی مشترک در مسیر جاده ابریشم برگزار می‌شود. این مسابقه در چهارچوب برنامه «جاده ابریشم و جوانان» سازمان یونسکو و نیز در راستای اهداف دهه بین المللی تقارب فرهنگها (٢٠٢٢- ٢٠١٣) اجرا خواهد شد.

هدف این مسابقه عکاسی تشویق جوانان کشورهای حوزه جاده ابریشم به شناخت میراث مشترک فرهنگی آن‌هاست. حوزه جاده ابریشم به مناطقی اطلاق می‌شود که در شرق و جنوب شرق آسیا با گذر از آسیای مرکزی، شبه قاره هند، استپ‌های روسیه، فلات‌های ایران و آناتولی، شبه جزیره عربستان، مناطق غربی و شمال آفریقا میان تانزانیا و مراکش و نیز مناطق شرقی و جنوب اروپا تا ایتالیا، فرانسه و شبه جزیره ایبری (اسپانیا و پرتقال) قرار دارند.

این مسابقه در نظر دارد عکاسی را به عنوان ابزاری برای بیان دیدگاه‌های مختلف نسبت به میراث مشترک و هویت جمعی اقوام و ملت‌های ساکن مناطق مختلف جاده ابریشم ترویج کند. در این راستا، این مسابقه مشوق جوانان برای استفاده از عکاسی به منظور معرفی اهمیت تاریخی جاده ابریشم است.

شرکت کنندگان در دو گروه سنی ١۴ تا ١٧ سال و ١٨ تا ٢۵ سال در مسابقه شرکت خواهند کرد. این در حالی است که شرکت کنندگان باید عکس هایشان را از طریق وبسایت مسابقه به دبیرخانه مسابقه ارسال نمایند. عکس‌های شرکت کنندگان در مسابقه توسط هیئت داوران بین المللی بررسی خواهند شد. بر این اساس مسابقه با مراسم اهدای جوایز پایان خواهد یافت. برندگان جایگاه اول یک دوربین عکاسی حرفه‌ای (همراه با لنز حرفه‌ای)؛ برندگان دوم یک دوربین نیمه حرفه‌ای؛ و برندگان سوم یک دوربین دیجیتال (استاندارد) دریافت خواهند کرد. علاوه بر این، هر شش برنده دو گروه سنی مسابقه به مراسم اهدا جوایز دعوت خواهند شد.

مراسم معرفی برگزیدگان مسابقه نقاشی «شهری که من دوست دارم» همزمان با هفته ملی کودک در تالار ایران مؤسسه فرهنگی صبا برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، همزمان با هفته ملی کودک، عصر روز سه‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۸ تالار ایران موسسه فرهنگی صبا میزبان مراسم معرفی برگزیدگان مسابقه نقاشی کودکان تهران با عنوان «شهری که من دوست دارم» با حضور پیروز حناچی شهردار تهران و فاضل نظری مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شد.

اجرای این مراسم بر عهده اشکان خطیبی بود. وی در ابتدا بیانیه هیات داوران مسابقه نقاشی «شهری که من دوست دارم» را خواند.

سپس جوایز برندگان رتبه سوم و دریافت کنندگان مدال برنز معرفی شدند. در این بخش ارسلان زارعی ۴ ساله، رهام ندرلو ۵ ساله، رونیا چمنی ۵ ساله، ماهان صبوری ۵ ساله، آوا بیک ۷ ساله، درنیکا ذاکری‌خطیر ۷ ساله، پریناز نوروزی ۸ ساله، سارینا روحی مهدیزاده ۸ ساله، آنیتا عبدی ۸ ساله، ماهد آقایی شهربابکی، النا حبیبی ۹ ساله، رادین مزرعی‌نوهدانی ۱۰ ساله، پانیذ ذوالقدر ۱۱ ساله، فاطمه نصیری ۱۱ ساله، سعید جعفرپناه ۱۲ ساله، صبا فخیمی ضمیر ۱۲ ساله، شاهده چهارمحالی ۱۳ ساله، رامینه بهمنی ۱۴ ساله و بشراسادات راستگو مدال برنز دریافت کردند. آنیتا عبدی و مهیا و مهسا نیز در این بخش مدال برنز گرفتند.

در ادامه و بعد از پخش تصاویری کوتاه درباره مسابقه نقاشی «شهری که من دوست دارم»، محمدرضا جوادی‌یگانه معاون اجتماعی شهرداری تهران گفت: بچه‌ها در نقاشی‌هایشان خیلی گل کشیده‌اند و این حداقل ۲ دهه تلاش شهرداری برای آوردن گل به زندگی خانواده‌ها و کودکان است. شهر بچه‌ها رنگی است، آدم‌ها شاد هستند، ماشین نیست و حیوانات دیده می‌شوند.

وی تاکید کرد: نگاه کودکان انسانی‌تر و حتی نگاه به کودکان کار هم شاد است و حاصل ارتباط خانواده‌ها با کودکان کار است. امیدوارم با نگاه انسانی‌تری کمتر شاهد کودکان کار باشیم و شاهد شهری باشیم که کودکانش کودکی کنند.

جوادی‌یگانه اظهار کرد: امیدوارم همکاری شهرداری و کانون پرورش فکری ادامه پیدا کند و هر سال شهر تهران را از منظر کودکان ببینیم.

سپس برندگان رتبه دوم و دریافت مدال نقره با حضور مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان معرفی شدند.

پویا سرایی از مدرسان و نوازندگان صاحب نام موسیقی به بهانه اجرای پروژه نمایشی-موسیقایی «سوگ آزادگی» از ویژگی‌های متفاوت این اثر در استفاده از موسیقی اصیل ایرانی در قالب تعزیه گفت.

پویا سرایی نوازنده سنتور که همراه با تعدادی از نوازندگان صاحب نام موسیقی کشورمان پروژه نمایشی-موسیقایی «سوگ آزادگی» به آهنگسازی فردین خلعتبری و کارگردانی مجید خسروبیگی را این شب‌ها در حال اجرا دارد در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به پیوندهای میان تعزیه و موسیقی و برخی بدعت‌ها در این حوزه توضیح داد: به اعتقاد من بخش عمده‌ای از تأثیرگذاری تعزیه، به‌عنوان یک هنر چند رسانه‌ای، برعهده موسیقی است. هرچند نمایش، ادبیات، شعر، طراحی صحنه و نور و بسیاری دیگر از هنرها و فنون نیز در اجرای آن تاثیر جدی داشته و دارند، ولی موسیقی ایرانی به نوعی بیش از همه چیز وام‌دار تعزیه است.

این هنرمند افزود: تعزیه، سال‌ها و قرن‌ها به موسیقی اصیل ایرانی اجازه حیات داد. چه زمانی که می‌توانست برای اجرای آن یک پوشش تلقی شود و چه در زمانی که رسانه‌ها گستردگی نداشتند و موسیقی فقط از همین طرق قابل ارائه بود. به این دلیل بخش عمده‌ای از خواننده‌ها و مجریان موسیقی ایرانی، از خبرگان تعزیه نیز بوده‌اند.

وی ادامه داد: امروز موسیقی ایرانی رسانه‌های دیگری پیدا کرده و از طرفی برخلاف گذشته، نیاز به پوششِ خاصی هم برای ارائه موسیقی نیست. به همین دلیل تعزیه و موسیقی ردیف، سال‌هاست راه جدایی پیدا کرده‌اند. این انفکاک تا جایی پیش رفته که خودِ من به عنوان یک مدرس و ردیف نواز،‌ از اجرای ردیف در تعزیه شگفت‌زده می‌شوم. در حالی که در عرفِ تعزیه‌خوان‌ها این اتفاق کاملا اصیل و قدیمی، قرن‌هاست که رخ می‌داده است. دو راهه شدن تعزیه و ردیف‌نوازی آن قدر برجسته شده که هنرمندان امروز به سختی باور می‌کنند این دو از یک سرچشمه و چه‌بسا عین هم بوده‌اند.

این نوازنده و پژوهشگر شناخته شده موسیقی ایرانی بیان کرد: خاطرم هست سالیان پیش مقاله‌ای با عنوان «پیوند تعزیه و موسیقی ایرانی» تالیف کردم که هم اکنون نیز در تارنمای دایره‌المعارف بزرگ اسلامی در دسترس است و به وجوه اشتراک بی‌شمار بین این دو حوزه پرداختم. جالب اینکه لفظ «گوشه در ردیف» از تعزیه اخذ شده که به معنای یک سکانس از روایت است.